Είναι μια φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση, στην
αντιμετώπιση μιας απειλητικής κατάστασης και λειτουργεί ως ένας μηχανισμός προειδοποίησης
για την ασφάλεια μας.
Μάλιστα μπορεί να
είναι και θετικό στην περίπτωση που μας ενεργοποιεί έτσι ώστε να ανταπεξέλθουμε
σε κάποιες περιστάσεις π.χ. να τρέξει κάποιος για να προλάβει το λεωφορείο ή να διαβάσει για
να περάσει στις εξετάσεις.
Κάθε άτομο έχει ένα
ορισμένο βαθμό άγχους, το οποίο θεωρείται φυσιολογικό κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις υπερβολικού και αυξημένου
άγχους, συντελεί στο να υπολειτουργεί το άτομο και να «μπλοκάρει» τις επιδόσεις
του.
Έτσι όταν το άγχος διαρκεί πέρα από την έκθεση σε κάποιο κίνδυνο,
όταν παρουσιάζεται σε καταστάσεις οι οποίες αντικειμενικά δεν εμπεριέχουν
κίνδυνο ή απειλή και όταν παρουσιάζεται χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, παύει να
είναι φυσιολογικό και μετατρέπεται πλέον σε παθολογικό.
Όταν το άγχος αφεθεί ανεξέλεγκτο μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές
επιπλοκές τόσο από οργανικής, όσο και από ψυχολογικής πλευράς.
Κάποια από αυτά τα συμπτώματα είναι : η μεταβολή του καρδιακού
παλμού που εκδηλώνεται με ταχυκαρδία, αρρυθμίες, με δυσκολία στην αναπνοή και με δύσπνοια.
Μπορούν τα συμπτώματα να εκδηλωθούν και στο πεπτικό σύστημα
με ναυτία, διάρροια, με εντερικούς και στομαχικούς σπασμούς.
Ο εγκέφαλος και το
πεπτικό μας σύστημα είναι πάρα πολύ στενά συνδεδεμένα, για αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν άγχος
και στρες ή όταν ανησυχούν έντονα για κάτι εμφανίζουν ναυτία, τάσεις για εμετό
και πόνο στο στομάχι.
Άλλα συμπτώματα έντονου άγχους είναι η συχνοουρία, η μυϊκή σύσπαση, πονοκέφαλοι
καθώς και πόνους σε διάφορα σημεία του σώματος, διακυμάνσεις της αρτηριακής
πίεσης, εφίδρωση ειδικά στην περιοχή των χεριών, απώλεια ή αύξηση της
όρεξης και δυσκολία στον ύπνο.
Το άτομο αισθάνεται συχνά διαρκή μυϊκή ένταση που το εμποδίζει
να χαλαρώνει και με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να εκτονωθεί μέσα από την διαρκή
κίνηση.
Αισθάνεται διαρκή κόπωση και εξάντληση.
Από οργανικής άποψης,
το άγχος στα πρώτα στάδια, αποτελεί μια δυνατή διέγερση για τον οργανισμό.
Όσο περνάει ο καιρός ο οργανισμός δεν μπορεί να δαπανά
άλλες τέτοιες ποσότητες ενέργειας και φτάνει στο στάδιο της κατάρρευσης..
Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις διάφορες επιπλοκές μπορεί να
επιβαρύνουν την κατάσταση όπως η εμφάνιση της κατάθλιψης, φοβικά συμπτώματα, αγοραφοβία,
κοινωνική φοβία, γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, κρίσεις πανικού ,αλκοολισμός, εξάρτηση σε ηρεμιστικά και σε
κάποιες περιπτώσεις μέχρι και απόπειρες αυτοκτονίας.
Όσο πιο συχνό και έντονο είναι το στρες, τόσο πιο δύσκολο είναι
στην συνέχεια να το αντιμετωπίσει κάποιος.
ΓΡΑΦΕΙ: ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
