Οι κανόνες και τα όρια είναι εργαλεία που χρησιμοποιούνται
από τους γονείς για να κτίζουν σχέσεις συνεργασίας και εμπιστοσύνης με τα
παιδιά τους, αλλά και ο τρόπος για να γνωστοποιούνε τι περιμένουνε και τι
θέλουνε από αυτά. Έτσι τα παιδιά ξέροντας τι περιμένουμε από εκείνα,
αισθάνονται περισσότερη ασφάλεια ,πιο υπεύθυνα και πιο οργανωμένα.
Η θέσπιση ορίων από τους γονείς είναι πολύ σημαντική,
ωστόσο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ως προς τον τρόπο που ένας γονιός ορίζει
,διατυπώνει και επικοινωνεί τα όρια αυτά στα παιδιά. Για να έχουμε θετικά
αποτελέσματα, χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο , σωματικό και ψυχικό για το παιδί
υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις:
1.Η ΥΠΑΡΞΗ ΣΑΦΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ
1.Η ΥΠΑΡΞΗ ΣΑΦΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ
Χρειάζεται να ξεκαθαρίζετε από την αρχή στο παιδί,
τους κανόνες στους οποίους θα πρέπει να υπακούσει, κάνοντας του με αυτό τον
τρόπο γνωστό το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να κινηθεί και να δράσει.
Βεβαιωθείτε πως οι κανονισμοί της οικογένειας γίνονται
κατανοητοί από τα παιδιά. Η κατανόηση από το παιδί των κανονισμών της
οικογένειας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί το παιδί να τηρήσει τους
κανόνες συμπεριφοράς και για να καταλάβει το τι είναι ακριβώς αυτό που
επιθυμούμε και θέλουμε από αυτό.
2.ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
2.ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Χρειάζεται να καθορίζετε ποιες είναι οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις του παιδιού. Παροτρύνοντας το παιδί να αναλάβει τις ευθύνες του, του δείχνετε ότι το θεωρείτε ικανό, σπουδαίο και υπεύθυνο μέλος της οικογένειας.
3.ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.
Αποφύγετε να αναλαμβάνετε εσείς τις υποχρεώσεις των παιδιών σας, γιατί με αυτό το τρόπο του περνάτε το μήνυμα ότι είναι ανίκανα για να κάνουν κάτι σωστά. Αντίθετα αφήστε τα να εκτελέσουν με δικό τους τρόπο τις δουλείες τους έστω και εάν δεν τα καταφέρνουν πολύ καλά. Εάν χρειαστεί μπορείτε να διορθώσετε το παιδί σας όταν κάνει λάθος, χωρίς όμως να το κριτικάρετε σκληρά.
Μην ξεχνάτε ποτέ πως τα παιδιά που τα αποθαρρύνουν συνεχώς, μαθαίνουν να εγκαταλείπουν με ευκολία κάθε καινούρια δραστηριότητα χωρίς καν να προσπαθήσουν.
4. Η ΥΠΑΡΞΗ ΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ
Οι παράλογες και υπερβολικές απαιτήσεις αποδείκνυονται καταστροφικές για την προσωπικότητά του παιδιού, δημιουργώντας του αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του. Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα θα το ακολουθήσουν και αργότερα στην ενήλικη του ζωή στην μορφή της αίσθησης ανικανότητας και της βαθιάς ριζωμένης πίστης ενός αποτυχημένου ανθρώπου.
5. ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ !
Μείνετε σταθεροί στις αποφάσεις που παίρνετε και σύντομα το παιδί θα καταλάβει πως είναι μάταιο να προσπαθεί να σας αλλάξει την γνώμη με κλάματα φωνές και παρακάλια.
Με την στάση αυτή θα διδάξετε στα παιδιά σας τι σημαίνει αυτοσεβασμός και ταυτόχρονα θα κερδίσετε και εσείς τον σεβασμό τους.
6.ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ !
Μην χρησιμοποιείτε την δύναμη της εξουσίας σας ως μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι για να επιβληθείτε στο παιδί σας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να αισθάνεται κατώτερο και ανάξιο. Το να εξαναγκάζετε ένα παιδί να κάνει κάτι που δεν θέλει, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να το κάνετε να χάσει την προσωπικότητα του και την συναίσθηση της αξίας του.
7.ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΤΥΦΛΗ ΥΠΑΚΟΗ
Όταν απαιτούμε τυφλή υπακοή, δεν αφήνουμε τα παιδιά με αυτό τον τρόπο να αντιλαμβάνονται και να κατανοήσουν τι τους οδήγησε σε μια συγκεκριμένη δυσάρεστη κατάσταση με αποτέλεσμα να μην μαθαίνουν από τα λάθη τους.
Όταν απαιτούμε τυφλή υπακοή τους δείχνουμε επίσης πως δεν τους σεβόμαστε ως ξεχωριστές προσωπικότητες με τις δικές τους ανάγκες και με τα δικά τους συναισθήματα. Τους ωθούμε στο να μην σέβονται τον εαυτό τους, παραλείποντας και πνίγοντας τις ανάγκες και τα συναισθήματα τους, για να ικανοποιήσουν τους γονείς τους και αργότερα στην ενήλικη ζωή τους, τους άλλους.
Προτιμήστε να εξηγήσετε στα παιδιά τις αιτίες που θέλετε να κάνουν κάποια πράγματα, έτσι θα τους βοηθήσετε να πιστέψουν και να εκτιμήσουν καλύτερα τους εαυτούς τους
8.ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να δείχνετε συνέπεια στην εφαρμογή των κανόνων που τους επιβάλλετε. Είναι κάτι που τους δίνει ασφάλεια και που ενισχύει τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμησή τους.
9.ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ !
Όταν μια πράξη του παιδιού δεν είναι επιθυμητή, φροντίστε να κατακρίνετε την συγκεκριμένη πράξη και όχι το ίδιο το παιδί. Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε εκφράσεις του τύπου ΄΄ δεν είσαι καλό παιδί΄΄ και προτιμήστε εκφράσεις του τύπου όπως ΄΄ Αυτό που έκανες δεν ήταν καλό .
Προσέχουμε να μην προσβάλλουμε το παιδί και του εξηγούμε ότι παρόλου που δεν μας άρεσε αυτό που έκανε ή είπε, εξακολουθούμε να το αγαπάμε.
10.ΝΑ ΣΕΒΕΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΙΜΩΡΕΙΤΕ
Το να τιμωρείται το παιδί δείχνοντας του σεβασμό, δείχνει πως το μεταχειρίζεστε σαν προσωπικότητα που έχει δικαιώματα και προνόμια. Αποφύγετε τις φωνές, το ξύλο και την βία. Μεταχειριστείτε το παιδί με σεβασμό και εκείνο θα σας ανταποδώσει το σεβασμό που του δείξατε πίσω.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΟΥΣΤΑΚΑ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Πρώτη δημοσίευση στο Ψυχολογικό Φάρο
